η φύση ξαναβρίσκει τη φωνή της.

 Κοντά στο χωριό, εκεί που η Εγνατία χαράζει τη σύγχρονη πορεία πάνω στα ίχνη του αρχαίου περάσματος, η φύση ξαναβρίσκει τη φωνή της.

Μετά τις βροχές, όλα πρασίνισαν — λόφοι και κοιλάδες σμίγουν σε έναν καμβά ζωντανό. Παπαρούνες, σπαρμένες σαν μυστικά του χρόνου, φωτίζουν το λιβάδι με κόκκινες πινελιές. Κι ένα ρυάκι, ταπεινό αλλά ακούραστο, ψιθυρίζει ιστορίες σε όποιον σταθεί να αφουγκραστεί.

Εκεί, η γη θυμάται, κι η ψυχή ανασαίνει.

*κλικ στην εικόνα