Ο Αλέξιος Χρυσοχόου ήρθε στην Ξηρολίμνη πρόσφυγας από το χωριό Βαρενού της επαρχίας Αρδασσας της Αργυρουπολης του Πόντου. Ήταν άριστος λιθοξόος (πελεκητής-πελεκάνος), αλλά εξίσου και χτίστης.
Από μικρός έχτισε πολλά πέτρινα γεφύρια και καμάρες στη Ρωσία, στην Περσία, στο Αφγανιστάν και στο Βελουχιστάν.
Στην Ξηρολίμνη ήταν ο πρωτομάστορας στις 2 πέτρινες βρύσες, σε πολλά σπίτια (όπως και το δικό του φυσικά, το οποίο βλέπουμε στην εικόνα), αλλά και στα γεφύρια και τα τεχνικά έργα της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής το 1930 και έπειτα. Το πέτρινο σπίτι του, που είναι εμφανές στην εικόνα, αναδεικνύει τη δουλειά και την τέχνη του στην πέτρα, μια τέχνη που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην περιοχή.
Όλοι οι χωριανοί στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προγόνων μας στο χωριό βοηθούσαν στο χτίσιμο των νέων σπιτιών. Το αίσθημα αλληλεγγύης ήταν διάχυτο στα δύσκολα εκείνα χρόνια της προσφυγιάς.
Σαν πρώτη ύλη είχαν την πέτρα που υπήρχε άφθονη στην περιοχή αλλά δύσκολα προσβάσιμη (ψηλά στο βουνό). Όπως φαίνεται και στην εικόνα, τα σπίτια και τα έργα στην περιοχή ήταν χτισμένα από αυτή την πέτρα, που προσδίδει στη περιοχή μια μοναδική φυσική ομορφιά.
Έτσι, η μόνη λύση ήταν τα λατομεία που ήταν κοντά στο χωριό, στους πρόποδες του βουνού μας. Ένα από αυτά τα πρώτα λατομεία ήταν ιδιοκτησίας του Αλέξιου Χρυσοχόου, ο οποίος συνέβαλε με τη δουλειά του στην ανέγερση αυτών των πέτρινων σπιτιών που αποτελούν σήμερα μέρος της ιστορίας της Ξηρολίμνης.
Η εικόνα ενισχύει την αφήγηση, δίνοντας μια πιο ζωντανή αίσθηση της τοπικής αρχιτεκτονικής και του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής.
