Στο ταπεινό ξωκκλήσι του Τιμίου Σταυρού, στην Ξηρολίμνη, τελέστηκε με ευλάβεια ο πανηγυρικός εσπερινός.  Η στιγμή της αρτοκλασίας, με το φως των κεριών να απλώνεται γλυκά μέσα στον ναό, γέμισε τις ψυχές με κατάνυξη και ειρήνη.  Έξω από τους τοίχους του μικρού αυτού ναού αναπαύονται οι κεκοιμημένοι μας, θυμίζοντας ότι η προσευχή και η ευλογία του Θεού ενώνουν ζωντανούς και πεθαμένους σε μία κοινή πορεία ελπίδας και αιωνιότητας.

  Ο Γιάννης Αραβόπουλος, ο δικός μας Γιάννης, ο ακούραστος φροντιστής του γηπέδου της Ξηρολίμνης. Όλοι μας τον συναντούσαμε κάθε απόγευμα, εκεί, στο γήπεδο∙ με το λάστιχο στο χέρι να ποτίζει το χορτάρι, να καθαρίζει τις κερκίδες, να φροντίζει με μεράκι κάθε γωνιά. Όλα αφιλοκερδώς, για την μεγάλη του αγάπη, το καμάρι του χωριού, το στολίδι της Ξηρολίμνης. Και μέσα σε όλα αυτά, ένα χαμόγελο… Ένα χαμόγελο που δεν το έχασε ποτέ, ούτε στις ήττες, ούτε στις στεναχώριες, ούτε στα προβλήματα υγείας. Το χαμόγελο που έκανε τον καθένα μας να τον νιώθει φίλο, αδερφό, κομμάτι της ίδιας γειτονιάς. Η ζωή, όμως, τον φέρνει σε μια νέα αρχή∙ ο Γιάννης μας μετακομίζει στην Κύπρο. Και μπορεί να φεύγει από το γήπεδο της Ξηρολίμνης, μα ποτέ από την καρδιά μας. Γιατί η παρουσία του έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι, όπως εκείνες οι εικόνες που δεν ξεχνιούνται… Ώρες μετά από έναν αγώνα της ΑΕΠ Καραγιαννίων, όλοι να έχουμε φύγει και εκείνος μόνος στις κερκίδες να μαζεύει τα τσόφλια από τα σπόρια των θεατών... Γ...

💧 Η πέτρινη βρύση της Ξηρολίμνης 🌄 Στην καρδιά της Ξηρολίμνης στέκει αγέρωχη η πέτρινη βρύση, χτισμένη με μεράκι και ιδρώτα το 1930 από τους προγόνους μας, τους Πόντιους πρόσφυγες που ρίζωσαν εδώ.  Κάθε πέτρα είναι λαξευμένη στο χέρι, κάθε καμάρα κουβαλά ιστορίες, μνήμες και τον αγώνα μιας γενιάς που με την αγάπη και την επιμονή της έδωσε ζωή στο χωριό μας. Κάτω από τον φθινοπωρινό ουρανό, η βρύση φωτίζεται από τα χρώματα του δειλινού και μας θυμίζει πως η Ξηρολίμνη δεν είναι μόνο τόπος· είναι η ψυχή και η μνήμη των ανθρώπων της.  Υ.Γ. Ας ελπίσουμε ότι το 2030 θα γιορτάσουμε όλοι μαζί τα 100 της χρόνια, όπως πραγματικά της αξίζει, με εκδηλώσεις που θα ξαναζωντανέψουν την πλατεία και θα ενώσουν μικρούς και μεγάλους γύρω από την ιστορία και την παράδοσή μας.